قدر

  
افسوس که عمری پی اغیار دویدیم

از دوست بماندیم و به منزل نرسیدیم

سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم

جز حسرت و اندوه متاعی نخریدیم...

مرا چه به تجارت؟ مرا چه به دوست؟ من کجا و بریدن از اغیار

و به دنبال تو دویدن؟

من کجا و تو؟ من همان ام که دینم با ماه رمضان شروع می شود و با

عید فطر تمام!!!!

و فقط همان چند روز است که معنای غربت را می فهمم و بس.

من کجا و تو؟

من همان ام که افسوس همه چیز را می خورم، جز افسوس عمری که

دور از تو گذرانده ام.

من چه می دانم لبخند رضایت تو چیست؟

من چه می فهمم شادی مادر تو چه قیمتی دارد؟!

من کجا و تو؟

گفتند: شب قدر شب نزول قرآن است. «انا انزلناه فی لیله القدر»

می گویم: قرآن ناطق تویی.

ترجمان قرآن تویی.

آیات بینات قرآن در سینه ی توست.

تفسیر قرآن به لسان توست.

می گویند:شب قدر را هرکسی نمی داند چه شبی است؟

می گویم: مگر قدر تو را هرکسی می داند؟

مگر کسی به شناخت تو نائل شده است؟

گفتند: شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ «لیله القدر خیر من الف شهر»

می گویم: مگر ماهی بهتر از روی ماه تو می شود؟

تو که هزار هزار ماه برتری!

گفتند: در شب قدر ملائکه و روح نازل می شوند، به امر پروردگارشان.

« تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر»

می گویم: ملائکه خادمان درگاه تواند!

اینان که در شب قدر صعود و نزولشان به نزد توست!

اینان نامه ی تقدیر خلایق را امشب به نزد تو می آورند

تا تو سرنوشت همگان را امضا کنی.

این ها را گفتم تا بگویم:

هرچه کرده ام و هرچه هستم، که خودم می دانم پست پست ام،

امشب گدای توام و جز تو را گدایی نمی کنم.

می خواهم بگویم: امشب، شب ظهور قدر و منزلت توست.

می خواهم بگویم: اف بر روی سیاهم، اگر رهایی از زندان غیبت

به اندازه ی گرفتاری ها و مشکلات خودم برایم مهم نباشد!

می خواهم بگویم: عطشناک دعایت می کنم!

دیوانه وار ضجه ات می زنم!!!

واز خدای حسین«ع» به حق حسین«ع» شفای سینه ی سوخته ی

حسین را به ظهور تو می طلبم.

این پیش پا افتاده ترین کاری است که بنده ی آبرو رفته از تو می تواند

بکند.

این در مقابل سایه ی پدری تو هیچ است!

بمیرم برای چشمان اشک بارت!

بسوزم برای دل سوخته ات

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

درباره وبلاگ